Kamera praktica: przegląd kamery mechanicznej

Wielu fotografów nadal woli aparaty mechaniczne niż cyfrowe. I to nie jest tylko hołd dla mody lub zwyczajów tych, którzy dorastali w odległej przeszłości. Kamery filmowe mają swoje zalety, a kamera „Ćwicz” zajmuje szczególne miejsce wśród takich urządzeń, podobnie jak „Zenith”.

Dla radzieckich fotografów posiadanie „Praktyki” oznaczało posiadanie jakości. Rozważ charakterystyczne cechy tej marki jako całości i na przykładzie konkretnych modeli.

Historia praktyki „radzieckiej”

Pierwszy model aparatu o tej nazwie został wydany w 1949 roku na podstawie kilku dużych niemieckich fabryk połączonych w jeden koncern. W okresie powojennym Niemcy zostali zmuszeni do współpracy ze Związkiem Radzieckim - tak powstała legendarna firma Pentacon, znana z jakości swoich produktów.

Jakość obiektywów Zeiss wśród fotografów amatorów nie jest kwestionowana

Jakość niemieckich produktów i entuzjazm Sowietów doprowadziły do ​​tego, że pierwszą kamerą kosmiczną była praktyka. Od tego czasu cenne marzenie każdego fotografa-amatora w naszym kraju stało się własnością tego cudu techniki.

Producenci Zeiss byli odpowiedzialni za nienaganną jakość obiektywów i mechanizmów, ale współpraca między nimi a Pentacon trwała tylko do 1985 roku. Następnie Praktica przekształciła się w niezależną firmę i nadal produkuje aparaty, ale z naciskiem na kompaktowe modele cyfrowe.

Dzisiaj fotografowie nadal używają starych, nawet używanych, mechanicznych modeli „Ćwiczenia” i nie bez powodu. Rozważ dwa najpopularniejsze aparaty tej marki.

Praktica ltl3

Model ten pojawił się na rynku w 1975 roku. Został wyposażony w optykę Zeissa, ale średnica nici ułatwiła przymocowanie do niej radzieckich soczewek.

Wygodny aparat szybko stał się popularny

Aparat jest pod wieloma względami lepszy niż jego konkurent, Zenith:

• wygoda polega na łatwym dostępie do przycisku migawki, ponadto działa bardziej płynnie, a aparat wcale się nie drga;
• w słabym świetle i podczas fotografowania poruszających się obiektów Praktica wyprzedza także czas otwarcia migawki do 1/1000 sekundy i możliwość ustawienia ISO na 1600, o czym Zenith nigdy nie marzył;
• wizjer jest bardzo wygodny, wyposażony w kliny do ostrego ustawiania ostrości i ostrzega przed nieotwieraną migawką - wszystko jest dla ludzi;
• przycisk przewijania filmu znajduje się poniżej, co zabezpiecza przed przypadkowym przewinięciem kadru i utratą „tego samego” momentu podczas filmowania.

Z minusów tego mechanicznego aparatu być może tylko kurtyny migawki nie działają przy określonych czasach otwarcia migawki. Ale nie wszystkie aparaty są narażone na taką wadę, specjaliści zalecają po prostu ponowne sprawdzenie migawki w całym zakresie czasów otwarcia migawki.

Dzisiaj możesz kupić taki aparat niedrogo, od 1000 rubli za „goły”, bez dzwonków i gwizdków, kopię. Sprzęt jest w doskonałym stanie i przy niewielkim zestawie soczewek może kosztować pięć tysięcy rubli.

Praktica super tl

Urządzenie jest starsze od poprzedniego, produkowanego od 1968 roku. Jest to lustrzanka przeznaczona do filmu 35 mm, z nieco krótszym czasem otwarcia migawki i czułością na światło niż LTL3.

Marzenie radzieckich fotografów

Aby temu zaradzić, musisz znać podstawy pracy z miernikiem ekspozycji i czasem otwarcia migawki, ustawieniami ekspozycji i przysłoną, ale znawcy fotografii filmowej zrobią wszystko, aby uzyskać pożądany obraz. Ponadto akumulatory mogą być używane do uruchamiania automatycznych mechanizmów (pierwotnie zostały zaprojektowane dla akumulatorów rtęciowych, będą musiały zostać wymienione).

Wygoda tego modelu jest również na topie.Migawka jest naciskana płynnie, a położenie przycisków pozwala zmienić ustawienia fotografowania w ciągu kilku sekund i celować w fotografowany obiekt.

Możesz kupić taki aparat za średnio 2000 rubli.

Przy odpowiedniej pielęgnacji aparaty Praktica będą działać przez wiele lat. Jeśli wiesz, jak poradzić sobie z ekspozycją, wcale nie będą potrzebować baterii. Do fotografowania takie aparaty należą do najlepszych, o czym świadczy wieloletnie doświadczenie wśród fotografów amatorów.